Η ενότητα περιλαμβάνει εισηγήσεις από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τις δυνατότητες που παρέχει το νέο ΕΣΠΑ.

Παρουσίαση από τα στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π.Δ.Ε., του προγράμματος αναμπέλωσης που είναι σε εξέλιξη στην περιοχή μας.

Ειδική παρουσίαση των θετικών ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που παρουσιάζει η περιοχή της Δυτικής Αχαΐας και των προϋποθέσεων υπό τις οποίες μπορεί να παράξει διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα από τον εξειδικευμένο γεωπόνο κ. Φ. Παπανικολόπουλο.

Ανάλυση του ισχύοντος νόμου και των διατάξεων που ισχύουν σήμερα για την φορολόγηση των αγροτών από τον Οικονομολόγο κ. Τ. Τσιβγινίδη.

Ειδική εισήγηση σχετικά με την σύγχρονη λειτουργία των αγροτικών συνεταιρισμών από τον κ. Παρασκευόπουλο, Πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πάτρας.

Παρουσίαση των κριτήριων επιλογής προμηθευτών προϊόντων πρωτογενούς τομέα από τα σύγχρονα λιανεμπορικά δίκτυα από τον κ. Χ. Ανδρικόπουλο των “SM ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ».

 

Εισηγητές:

1. κ.Βέρρας Σταύρος, Γεωπόνος

Προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής ΠΔΕ

"Ο Πρωτογενής Τομέας στην Δυτική Αχαΐα: υφιστάμενη κατάσταση - προοπτικές ανάπτυξης"

Ο Δήμος Δυτικής Αχαΐας είναι μία κατά κύριο λόγο γεωργική περιοχή που αποτελείται από 354.000 στρέμματα γεωργικής γης και με το 26% του μόνιμου πληθυσμού του να ασχολείται με την γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά και ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου πληθυσμού ασχολείται με την τυποποίηση, μεταποίηση, εμπορία, μεταφορές και άλλες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τον πρωτογενή τομέα.

Οι κυριότερες καλλιέργειες είναι ελαιώνες, αμπέλια, οπωροκηπευτικά, δημητριακά, κτηνοτροφικά φυτά και άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες. Επίσης, έχει σημαντικό αριθμό εκτρεφόμενων αιγοπροβάτων, καθώς και ένα φυσικό ιχθυοτροφείο.

-Προβλήματα που αντιμετωπίζει:

1) Η ύπαρξη μικρού κλήρου και μικρών εκμεταλλεύσεων με μικρές δυνατότητες εκσυγχρονισμού.

2) Μεγάλο κόστος παραγωγής, οφειλόμενο και στα γενικότερα προβλήματα της ελληνικής γεωργίας.

3) Μεγάλο κόστος αρδευτικού νερού, ως και έλλειψη αυτού, λόγω ανυπαρξίας εγγειοβελτιωτικών έργων.

4) Παθογένειες στην εμπορία και διάθεση των γεωργικών προϊόντων με απούσες τις οργανώσεις παραγωγών και τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς.

5) Έλλειψη μεταποιητικών μονάδων στην περιοχή που θα διευκολύνουν την εμπορία και θα προσδώσουν προστιθέμενη αξία στα γεωργικά προϊόντα.

-Στόχοι για την ανάπτυξη των κυριότερων κλάδων του πρωτογενούς τομέα:

1. Προώθηση ανάπτυξης της αμπελοκαλλιέργειας με κοινοτικά προγράμματα, που έχουν στόχο την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό του αμπελώνα της περιοχής, προσφέροντας ταυτόχρονα οικονομική τόνωση στην περιοχή. Ήδη οι Υπηρεσίες της Περιφέρειας εκτελούν ένα σοβαρό τριετές πρόγραμμα με πολλαπλά οφέλη για την περιοχή.

2. Με το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 που πρόκειται να έχει άμεσα εφαρμογή-και ένα μεγάλο μέρος αυτού θα εφαρμόσει η Περιφέρεια-θα υπάρξει δυνατότητα σε νέους να ασχοληθούν με το αγροτικό επάγγελμα με σοβαρή οικονομική ενίσχυση. Επίσης, μέσω του προγράμματος των Σχεδίων Βελτίωσης υπάρχει δυνατότητα εκσυγχρονισμού των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Θεωρούμε ότι είναι ευκαιρία να προωθηθούν οι πρώιμες θερμοκηπιακές καλλιέργειες οπωροκηπευτικών (φράουλα, πατάτα, φυλλώδη λαχανικά, καρπούζι), προϊόντα ποιοτικά με εξαγωγική κατεύθυνση και που ο κάμπος της Δυτικής Αχαΐας προσφέρεται για αυτές τις καλλιέργειες.

3. Για τον κτηνοτροφικό τομέα θεωρούμε ότι είναι απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων κτηνοτροφικών μονάδων μέσω των Σχεδίων Βελτίωσης. Βελτίωση των κτηνοτροφικών υποδομών και ζωοτεχνικών πρακτικών. Εξυγίανση του ζωικού κεφαλαίου και βελτίωση του γενετικού δυναμικού για την αύξηση της παραγωγής, με κατεύθυνση πάντα την αιγοπροβατοτροφία.

4. Δημιουργία Ομάδων Παραγωγών ομοειδών προϊόντων, με κύριο σκοπό την τυποποίηση και εμπορία των παραγόμενων προϊόντων.

5. Μη γεωργικές δραστηριότητες σε γεωργικές περιοχές μέσω του ΠΑΑ 2014-2020, που θα μπορούσαν να προσφέρουν οικονομικά οφέλη και διαφορετική κουλτούρα σε κάποιες περιοχές (αγροτουρισμός, βιοτεχνίες, οικοτεχνία).

6. Δημιουργία και βελτίωση των υποδομών του πρωτογενή τομέα (αγροτικός εξηλεκτρισμός, αγροτική οδοποιία, αξιοποίηση βοσκοτόπων κ.α.).

7. Προσπάθεια σύνδεσης πρωτογενούς παραγωγής με την μεταποίηση και την διάθεση των προϊόντων της εκμετάλλευσης από τον παραγωγό, με χρηματοδοτικό εργαλείο το ΠΑΑ 2014-2020.

 

2. κ.Παπανικολόπουλος Φάνης- Γεωπόνος, Διαχειριστής GEORION Ε.Π.Ε.

"Ευκαιρίες για την ανάπτυξη της παραγωγής διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων στη Δυτ. Αχαΐα"

Στην συζήτηση για την έξοδο από την κρίση ,η Γεωργία αναδεικνύεται σαν ένας από τους τομείς της Ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους πυλώνες της ανάπτυξης .

Υπό προυποθέσεις ,θα μπορούσε πράγματι να είναι ,όπως θα επίσης μπορούσαν και άλλοι τομείς .

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε επίσης ότι η Γεωργία σήμερα ,όπως και το σύνολο της οικονομίας ,είναι μέρος του διεθνούς οικονομικού συστήματος που περιλαμβάνει ανοικτά σύνορα ,τόσο για τις αγορές ,αλλά ταυτόχρονα και για τον ανταγωνισμό.

Συνεπώς η παραγωγή οποιουδήποτε προιόντος ,από τα πιο κοινά ,όπως οι πατάτες έως τα περισσότερο εξεζητημένα ,όπως τα σμέουρα, θα πρέπει να μπορεί να σταθεί με όρους ανταγωνισμού απέναντι στον παγκόσμιο και όχι μόνο Ευρωπαικό ανταγωνισμό .

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι πρέπει να αντιληφθούμε πως η παραγωγή οποιουδήποτε προιόντος ακόμα και αυτών που πωλούνται αποκλειστικά στην εσωτερική αγορά , θα πρέπει να παράγονται με όρους ανταγωνιστικότητας στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον ,διαφορετικά θα εκτοπίζονται σταδιακά από ανταγωνιστικότερα εισαγόμενα .

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας είναι οι πατάτες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η Δυτική Αχαια στην δεκαετία του 80 εξήγαγε πατάτες . Σήμερα βλέπουμε στα τοπικά μανάβικα να πωλούνται πατάτες Αιγύπτου ,Κύπρου και Γαλλίας.

Η σύγχρονη γεωργία είναι μια πολύ απαιτητική οικονομική δραστηριότητα . Απαιτεί καλή μελέτη και σχεδιασμό ως προς το είδος του προιόντος που θα παραχθεί ,το χρόνο και τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ποιότητας και φυσικά το αποδεκτό κόστος παραγωγής .

Ταυτόχρονα όμως υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες εξ ίσου σημαντικοί .Το θεσμικό πλαίσιο που αφορά τους κανονισμούς παραγωγής ,γίνεται συνεχώς απαιτητικότερο . Οι παραγωγοί θα πρέπει να εφαρμόζουν τα διεθνή συστήματα ποιότητας που αφορούν τις διαδικασίες παραγωγής του προιόντος .Το απαιτούμενο κεφάλαιο αυξάνει σημαντικά ,καθώς επίσης και οι απαιτήσεις σε γνώσεις ,δεξιότητες αλλά και οι ικανότητες διαχείρισης .

Οι άνθρωποι που σήμερα ασχολούνται με την γεωργική δραστηριότητα ,είναι κατά κανόνα λιγότερο εκπαιδευμένοι και μεγαλύτερης ηλικίας σε σχέση με τους άλλους τομείς της οικονομίας . Είναι προφανές λοιπόν ότι ακόμα και από την άποψη του ανθρώπινου δυναμικού απαιτείται να εισέλθουν νέοι και περισσότερο εκπαιδευμένοι άνθρωποι στον χώρο . Που μπορούν να παρακολουθήσουν τις συνεχείς αλλαγές και να προσαρμόζουν τις ενέργειες τους στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες .

Η γεωργία εν τέλει είναι μια σύγχρονη οικονομική δραστηριότητα που υπόκειται στους κανόνες που διέπουν την οικονομία στο σύνολό της. Ταυτόχρονα όμως είναι και μια ευαίσθητη δραστηριότητα ,με ιδιαιτερότητες . Οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη ένταση τα καιρικά φαινόμενα και παρ όλα τα μέτρα πρόληψης η προφύλαξης (κάτι το οποίο σημαίνει επενδύσεις ) .

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της χώρας μας είναι ο μικρός και πολλές φορές κατακερματισμένος κλήρος . Το γεγονός αυτό επιτάσσει την στρατηγική επιλογή της ενίσχυσης δράσεων που στοχεύουν στην επιλογή καλλιεργειών μεγάλης έντασης γνώσης και εργασίας ,προκειμένου βασικά να προσφέρονται ημερομίσθια στην οικογένεια αλλά και στην περιοχή , αλλά και αντίστοιχου κεφαλαίου ,το οποίο όμως θα πρέπει να επενδύεται με προσοχή στα απολύτως απαραίτητα . Επιδιωκόμενος στόχος : το μεγαλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα στην μονάδα της επιφάνειας έτσι ώστε και μικρότερες μονάδες να είναι βιώσιμες .

Πολύ πρόσφατα είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ την περιοχή του στην Β,Ιταλία . Εκεί στην ορεινή αυτή περιοχή δραστηριοποιείται ο συνεταιρισμός Sant Orsola . Αυτός περιλαμβάνει στις τάξεις του 950 παραγωγούς μικρών καρπών ( Σμέουρα ,Φράουλες ,Μύρτιλα και Βατόμουρα) . Ο συνεταιρισμός αυτός είναι από τους σημαντικότερους στο είδος του σε όλη την Ευρώπη . Παρά τον σχετικά μικρό κλήρο και την δύσκολη τοπογραφία ( ιδιαίτερα επικλινή εδάφη) κατορθώνει να εξασφαλίζει ένα ιδιαίτερα ικανοποιητικό εισόδημα στα μέλη του και να είναι από τους σημαντικότερους στο είδος τους στην Ευρώπη.

Στην δική μας περίπτωση , πιστεύω ότι πρέπει το θεσμικό πλαίσιο που αφορά τον συνεργατισμό να ένθαρύνει την δημιουργία ομάδων παραγωγών που θα μπορούν να συστήνονται από μικρό αριθμό ατόμων . Στην συνέχεια με την ανάπτυξη της δραστηριότητας θα μπορούν να εισέρχονται νέα μέλη . Το παράδειγμα της δημιουργίας της πρώτης ομάδας παραγωγών φράουλας Υρμίνη είναι ακριβώς αυτό . Χρειάστηκε να τροποποιηθεί ο κανονισμός που προέβλεπε ότι θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 100 μέλη για την δημιουργία ομάδας ,καθώς το σύνολο των παραγωγών τότε ήταν περίπου 30.

Με την δημιουργία της ομάδας την επόμενη ακριβώς χρονιά άρχισαν οι εξαγωγές (2004-2005) η καλλιεργούμενη έκταση ήταν 1600 στρέμματα περίπου και το 100% της παραγόμενης ποσότητας πωλούταν στην εσωτερική αγορά . Το 2012 η καλλιεργούμενη έκταση έφτασε τα 12,000 στρέμματα και το 90% της παραγωγής εξάγονταν .

Παράλληλα όμως το θεσμικό πλαίσιο δεν θα πρέπει να βάζει εμπόδια αλλά να ευνοεί ταυτόχρονα και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην Γεωργία .Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι συνήθως οι επιχειρήσεις είναι φορείς εξωστρέφειας και καινοτομίας . Η συνεργασία και η συνέργειες οργανώσεων παραγωγών , μεμονωμένων παραγωγών και επιχειρήσεων είναι το κλειδί για την ανάπτυξη .

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εξεταστεί και ο ρόλος των Γεωπονικών σχολών ΑΕΙ και ΤΕΙ καθώς επίσης και του ΕΘΙΑΓΕ και πως αυτά θα πρέπει να συνδέονται με μια πανεθνική προσπάθεια αναγέννησης της Ελληνικής Γεωργίας .

Η άμεση σύνδεσή τους με την παραγωγική δραστηριότητα και τα προβλήματά της είναι επιτακτική ανάγκη .Η παραγωγή στελεχών που θα είναι κατάλληλα καταρτισμένα και έτοιμα να προσφέρουν στην Ελληνική γεωργία θεωρώ ότι θα είναι το αποτέλεσμα ,μεταξύ των άλλων , της σύνδεσης αυτής. Σήμερα είναι κοινή πεποίθηση ότι το εκπαιδευτικό σύστημα ,η πραγματική οικονομία και οι ανάγκες της κοινωνίας ακολουθούν ασύμπτωτες πορείες .

Τέλος ,επειδή πολλοί μιλούν για τα πλεονεκτήματα της χώρας ,για το κλίμα ,τα εδάφη της και την ποιότητα των προιόντων της θα πρέπει να παρατηρήσω ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν απλά δεδομένα .

Γύρω από την λεκάνη της μεσογείου και στις Ευρωπαικές και Αφρικανικές ακτές του ατλαντικού στους ίδιους γεωγραφικούς παραλλήλους ,υπάρχουν ισχυρότατοι ανταγωνιστές που σήμερα επικρατούν κατά κράτος όσον αφορά στην παρουσία τους στις διεθνείς αγορές (Ισπανία ,Πορτογαλία ,Μαρόκο Τυνησία ,Ιταλία ,Τουρκία) .

Μία απλή επίσκεψη στα ράφια των Super Markets Της Αγγλίας ,της Γαλλίας ,της Γερμανίας κλπ μπορεί να μας δείξει τη θέση της χώρας σήμερα στον Ευρωπαικό χάρτη. Τα εμπόδια είναι πολλά και τα περισσότερα δεν είναι οικονομικά αλλά θεσμικά . Η πολιτεία είναι καιρός να δείξει πραγματική διάθεση συνεργασίας με τον κόσμο της παραγωγής και να αντιμετωπίσει με πραγματισμό την κατάσταση .

Νομίζω ότι όλοι μαζί ,Πολιτεία , οργανώσεις ανεξάρτητοι παραγωγοί, τοπική αυτοδιοίκηση να αρχίσουν ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα μπορούσε καλύτερα να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί ένα πρόγραμμα που θα οδηγήσει στην παραγωγική ανάπτυξη με κύριο στόχο την παραγωγή προιόντων που θα συγκεντρώνουν όλα εκείνα τα στοιχεία έτσι ώστε απευθύνονται με αξιώσεις στις διεθνείς αγορές .Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος .

 

3. κ.Τσιβγινίδης Παναγιώτης- Φοροτεχνικός

«Φορολόγηση αγροτών»

  Κλήθηκα να συντάξω ένα άρθρο σχετικά με το επίκαιρο θέμα της Φορολόγησης των αγροτών. Ένα θέμα που απασχολεί την τελευταία διετία τον αγροτικό κόσμο. Μιλάμε για ένα παραγωγικό κλάδο, του οποίου την συνεισφορά στο κοινωνικό σύνολο και την οικονομία έχουν υμνήσει όλες οι πολιτικές παρατάξεις. Πολλές φορές όμως έμεναν στους ύμνους. Επίσης ο αγροτικός τομέας έχει στιγματιστεί από τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ, χωρίς όμως να έχει αναλυθεί ουσιαστικά το θέμα και να προσδιοριστούν οι ηθικοί αυτουργοί που οδήγησαν τα κονδύλια αυτά σε μη παραγωγικούς τομείς.

Αυτός λοιπόν ο κλάδος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον παραδοσιακό τρόπο φορολόγησής του, να λάβει την μορφή της επιχειρηματικής δραστηριότητας και να ενσωματωθεί φορολογικά με του υπόλοιπου κλάδους της οικονομίας

Για την σύνταξη του άρθρου αυτού υπήρχαν δυο δρόμοι γραφής. Ο πρώτος αφορούσε την τεχνοκρατική με αναφορές σε Νόμους, διατάξεις, ημερομηνίες κλπ. που και θα κούραζαν τον αναγνώστη και η κατανόηση τους θα ήταν αμφίβολη. Ο δεύτερος τρόπος αφορά την σύνταξη του άρθρου με απλά, κατανοητά και χρηστικά λόγια.

Σαφώς επέλεξα τον δεύτερο.

Έτσι απλά, από 1/1/2025 οι αγρότες με τζίρο (πωλήσεις) άνω των 15.000€ ετησίως ή επιδοτήσεις άνω των 5.000€, εντάσσονται στο καθεστώς διαχείρισης ΦΠΑ. Αυτό που ακούγεται συχνά ότι οι αγρότες αυτοί είναι στα βιβλία Εσόδων-Εξόδων, ουσιαστικά είναι μέγα λάθος. Οι αγρότες χωρίζονται σε αυτούς που έχουν ενταχτεί στο καθεστώς ΦΠΑ, δηλαδή για τις πωλήσεις τους εισπράττουν ΦΠΑ από τους πελάτες τους και αφαιρούν από αυτό που εισπράττουν, το ΦΠΑ των τιμολογίων που λαμβάνουν για αγορές και έξοδα που αφορούν την αγροτική εκμετάλλευση και μόνο, καταβάλλοντας στην ΔΟΥ την διαφορά ανά τρίμηνο.

Και υπάρχει και η ομάδα των αγροτών που έχει ετήσιο τζίρο μικρότερο των 15.000€ ή επιδοτήσεις κάτω των 5.000€, οι οποίοι για τις πωλήσεις τους λαμβάνουν Τιμολόγιο Αγοράς από τον πελάτη-έμπορο και επί του ποσού αυτού δικαιούνται επιστροφή ΦΠΑ 6%. Για όλους όμως τους αγρότες η φορολόγηση γίνεται επί της διαφοράς μεταξύ ΕΣΟΔΩΝ και ΕΞΟΔΩΝ. Η φορολόγηση αυτή σήμερα γίνεται με συντελεστή 13% και προκαταβολή φόρου, όπως όλοι οι επιχειρηματίες (πλην ΑΕ, ΕΠΕ, ΙΚΕ κτλ) 55%.

Επί των ανωτέρω θεμάτων περί ΦΠΑ και φορολογητέου κέρδους, υπάρχει τεράστια νομολογία σε επιμέρους θέματα που θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να αναφερθεί εδώ. Εκείνο όμως το οποίο έχει τεράστια σημασία και πρέπει να προσέξει η συμπαθής αγροτική τάξη είναι η προσαρμογή στο νοικοκύρεμα της διαχείρισης των φορολογικών στοιχείων που εκδίδουν ή λαμβάνουν. Και η υποχρέωση στον ΦΠΑ που καλούνται να αποδώσουν και η υποχρέωση στον φόρο εισοδήματος, όταν έχουν κοινό παρονομαστή το νοικοκυριό στα φορολογικά στοιχεία που διαχειρίζονται, τα οφέλη είναι ορατά. Όμως δεν μπορεί να αγνοηθεί η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος.

Οι καιρικές συνθήκες και η αστάθεια των τιμών των προϊόντων τους σε συνδυασμό με τις ιδιαιτερότητες των εργατών γης, προσδίδουν ένα σημαντικό βάρος στις αντιδράσεις τους για την εξομοίωση της επιχειρηματικότητας τους με τις λοιπές εστεγασμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Υφίσταται τεράστιο φορολογικό κενό για τον προσδιορισμό της απώλειας προϊόντων λόγω καιρικών συνθηκών. Η χωρίς καμιά κατεύθυνση της παραγωγικής δραστηριότητας, δημιουργεί ένα τεράστιο εκκρεμές στην σχέση “προσφορά – ζήτηση” με αποτέλεσμα οι τιμές των προϊόντων να εμφανίζουν μεγάλες αποκλίσεις χρόνο με χρόνο.

Η απεικόνιση στα έξοδα των αγροτών των ημερομίσθιων των εργατών γης, που τις περισσότερες φορές καταβάλλονται σε παράνομους οικονομικούς μετανάστες, όμως αποτελεί την μεγαλύτερη μάστιγα στο φορολογικό πρόβλημα των αγροτών. Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Η πολιτεία πρέπει να σκύψει σε αυτό για να βρεθούν λύσεις. Η τεκμαρτή εργατική δαπάνη αποτελεί μία λύση. Όμως επειδή η εργατική δαπάνη διαφοροποιείται τεράστια ανά προϊόν υπάρχουν δυσχέρειες .

Η διευκόλυνση των ανθρώπων αυτών στην απόκτηση ΑΦΜ και ΑΜΚΑ ίσως αποτελεί την λύση και τούτο γιατί μέσω εργοσήμου θα καταχωρούνται οι δαπάνες στα έξοδα των αγροτών. Σε κάθε περίπτωση η συνεργασία του αγροτικού κόσμου με την πολιτεία σε συνδυασμό με το νοικοκύρεμα των αγροτών μπορούν να δημιουργήσουν δημιουργικές αντιστάσεις στην μάλλον αναπόφευκτη αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των αγροτών.

Η επιβολή της αύξησης αυτών από τους θεσμούς μπορεί να αμβλυνθεί αν έχουμε οργάνωση, συνεργασία και θέληση. Και τούτο γιατί θεωρώ ότι όλοι μα όλοι θέλουμε ο αγροτικός κλάδος να επιβιώσει και να αναπτυχτεί με στόχο τις εξαγωγές και την μείωση των εισαγωγών.

 

4. κ.Καλαντζόπουλος Γιώργος- Γεωπόνος MSc.

Τμήμα Προγραμματισμού / Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας ΠΔΕ

«Σύσταση ομάδων παραγωγών, οφέλη και προοπτικές»

Οι Ομάδες Παραγωγών (ΟΠ) αγροτικών προϊόντων αποτελούν αυτοτελείς νομικές οντότητες με πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα. Συγκροτούνται με πρωτοβουλία παραγωγών ομοειδών προϊόντων που συμφωνούν στην από κοινού προώθηση τουλάχιστον του 90% της παραγωγής τους και συνεργάζονται προκειμένου να δημιουργήσουν υποδομή για τη συγκέντρωση ή/και την προώθηση της παραγωγής τους.

Οι ομάδες παραγωγών επιδιώκουν συγκεκριμένο σκοπό, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους στόχους:

α) την ασφάλιση του προγραμματισμού της παραγωγής και της προσαρμογής της στη ζήτηση, ιδίως από άποψη ποιότητας και ποσότητας,

β) τη συγκέντρωση της προσφοράς και τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων που παράγονται από τα μέλη τους και

γ) τη βελτιστοποίηση του κόστους παραγωγής και τη σταθεροποίηση των τιμών παραγωγού.

Οι ομάδες Παραγωγών συνιστούν μια σύγχρονη μορφή συλλογικής αγροτικής επιχειρηματικότητας που εμφανίζουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία τις καθιστούν μια δυναμική παρουσία στο χώρο του εμπορίου και της προώθησης των προϊόντων του πρωτογενούς τομέα.

Στόχος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας είναι η συνεχής ενημέρωση του αγροτικού κόσμου της ευρύτερης περιοχής, προκειμένου να στραφεί αυτός με τη σειρά του σε "καινούργιους δρόμους" και νέες μεθόδους όσον αφορά την προώθηση των αγροτικών προϊόντων, βαδίζοντας στο πνεύμα της εξωστρέφειας.

 

5. κ. Παρασκεύοπουλος Δημήτρης , προέδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Πατρών

«Ο ρόλος των συνεταιρισμών στην αειφόρο ανάπτυξη»

Πριν λίγα χρόνια ο αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης OLI REN κατά την διάρκεια ανοικτής συζήτησης του στο Πανεπιστήμιο του CAMBRIDGE με θέματα αρμοδιότητας του ερωτηθεί να απαντήσει ποιο είναι το πρόβλημα της Ελλάδας και των δύσκολων ημερών που περνάει .

Απάντησε : Η ανταγωνιστικότητα .

Νομίζω ότι ήταν στην καρδιά του προβλήματος .Για να είσαι ανταγωνιστικός απαιτείται να υπάρχει προϊόν με τα παρακάτω χαρακτηριστικά

1) Να είναι επίκαιρο.

2) Να είναι αποδεκτής αν όχι άριστης ποιότητας .

3) Να προσφέρεται σε τιμές λογικές.

Δυστυχώς στη χώρα μας υπάρχει έλλειψη ελληνικών προϊόντων . Εγκαταλείψαμε τη παραγωγή σ’ όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας και γίναμε εισαγωγείς και μεταπράτες. Σε τούτο συνυπεύθυνο είναι και το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το επιχειρείν αποθαρρύνοντας τους σωστούς και έντιμους επιχειρηματίες .

Αποτέλεσμα όλοι να συζητούν ότι δεν υπάρχει κράτος –όχι δικαίου –αλλά πού στοιχειωδώς να λειτουργεί. Σε καμία περίπτωση τούτο δεν αποτελεί μομφή για την σημερινή κυβέρνηση. Τα βρήκε . Θα κριθεί αν τα υιοθετήσει ή τα απορρίψει στοχεύοντας να βάλει τάξη στα κακώς κείμενα .Δηλώνω δε ότι σ’ ότι μας αφορά θα σταθούμε αρωγοί σε οποιαδήποτε απόφαση ή ενέργεια της κυβέρνησης αποβλέπει στην βελτίωση της ζωής των αγροτών .

Προκειμένου να γίνει απόλυτα κατανοητό το θέμα που αναπτύσσεται σήμερα είναι ανάγκη να το συνδέσω με το χτες και να προκύψουν προτάσεις . Η ανάπτυξη είναι ένα διαρκές ζητούμενο για όλες τις κοινωνίες για όλα τα κράτη για όλους τους φορείς διαχείρισης και άσκησης εξουσίας . Όλοι γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη δεν είναι αφηρημένη έννοια μετράται με στοιχεία και αριθμούς ,γίνεται αντιληπτή με τις αλλαγές στον κοινωνικό περίγυρο.

Ομολογουμένως είμαστε σε ύφεση . Όλοι οι δείκτες είναι αρνητικοί . Υπάρχει αδυναμία σε πολλούς συναδέλφους μας και όχι μόνο να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες και υποχρεώσεις . Κάτι πρέπει να γίνει . Γνωρίζουμε ότι με την παγκοσμιοποίηση τα αγροτικά προiόντα μας κινούνται σε μια διεθνοποιημένη αγορά οπού ο ανταγωνισμός ,το συγκριτικό πλεονέκτημα και η παραγωγικότητα αποτελούν κλειδιά για την επιβίωση. Κύρια χαρακτηριστικά είναι η στάσιμη ζήτηση και η συνεχώς αυξανόμενη προσφορά προϊόντων αποτέλεσμα των μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων.

Οι ισχυρές αυτές δυνάμεις προσφοράς κ ζήτησης οδηγούν αναπόφευκτα σε νέες διαρθρωτικές αλλαγές , σε νέους συσχετισμούς και ανακατάταξης σε πίεση των τιμών των αγροτικών προϊόντων. Πίεση σημαίνει μείωση του εισοδήματος .

Η σωφροσύνη επιβάλλει να προλάβουμε . Να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε έγκαιρα αποτελεσματικά μέτρα. Να θωρακίσουμε το σπίτι μας από τις αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Η εθνική στρατηγική δεν μπορεί παρά να είναι στρατηγική συνεχών σοβαρών διαρθρωτικών αλλαγών, ορθολογική οργάνωση της παραγωγής και της λειτουργίας των των φορέων κοινωνικής συσπείρωσης με κλειδιά 

-τον ανταγωνισμό

-το συγκριτικό πλεονέκτημα

-την παραγωγικότητα.

Σε μια τέτοια νέα προσπάθεια που ευχόμαστε να μπει μπροστά γρήγορα πιστεύουμε ότι οι συνεταιρισμοί μπορούν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο διότι έχουν ένα τεράστιο πλούτο που λέγεται εμπειρία και έχουν γνώση των αναγκών και των προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο αγροτικός κόσμος.

Στο σημείο αυτό αδρά επισημαίνω μερικά από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αγρότες με την βεβαιότητα ότι αν δεν επιλυθούν προοπτική δεν υπάρχει.

1) Χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων στον παραγωγό.

2) Αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που βαπτίζονται ελληνικά και η έλλειψη ενημέρωσης του καταναλωτή.

3) Ελλιπής ενημέρωση των αγροτών.

4) Ανεξέλεγκτη διακίνηση αγροτικών προϊόντων .

5) Έλλειψη ταυτότητας για τα περισσότερα αγροτικά προϊόντα μας .

6) Η απουσία ικανού και οργανωμένου συνεταιριστικού χώρου.

7) Η ανάγκη εκσυγχρονισμού των συνεταιρισμών με παραγωγική δραστηριότητα . Όλοι γνωρίζουμε ότι οι συνεταιρισμοί είναι στοιχεία ισορροπίας της αγοράς .

8) Η στήριξη από μία τράπεζα στην οποία θα νιώθουν σαν το σπίτι τους.

9) Υψηλό κόστος καλλιέργειας.

10) Ο προσανατολισμός των αγροτών από την πολιτεία για τα νέα παγκόσμια δεδομένα όσον αφορά την ζήτηση προϊόντων και την στήριξη τους στα πρώτα στάδια νέων καλλιεργητικών ενδιαφερόντων .

11) Η ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών στη Γεωργία που θα εξασφαλίσει την αειφόρο ανάπτυξη.

12) Συνεργασία όλων των φορέων τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε πανελλήνια κλίμακα.

Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να σας αναφέρω κ. Υπουργέ ότι στη μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και κλειδί για την αναδιάρθρωση καλλιεργειών είναι η επέκταση του Φράγματος Πηνειού στη Δυτική Αχαΐα . Ελπίζουμε η υλοποίηση του έργου να συνδεθεί με το όνομα σας και την κυβέρνηση που υποστηρίζεται .

Ήρθε η ώρα μετά το γενικό πλαίσιο να μιλήσουμε αποκλειστικά για την ΑXAIA Ένα χαρισματικό νομό που πριν αρκετά χρόνια ανταγωνιζόταν τον Ν. Ηρακλείου στα εισοδήματα και τώρα κατρακύλησε πολύ χαμηλά εξαιτίας λανθασμένων πολιτικών ,αναγκαίων ηγεσιών , πολιτικών αντιθέσεων κ.τ.λ.

Θέλαμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος . Γιατί πιστεύουμε στις δυνάμεις μας , γιατί είμαστε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες , γιατί ακολουθούν τα παιδιά μας γιατί πιστεύαμε ότι με τη βοήθεια της πολιτείας μπορούμε να τα καταφέρουμε . Δεν μας πρέπει και δεν την αποδεχόμαστε

-την ύφεση

-την μείωση των τιμών

-την διάλυση των οικογενειών μας

Θ’ αγωνισθούμε και ζητάμε την βοήθεια σας για ισόρροπη ανάπτυξη για παρακμή του κόσμου στην περιφέρεια για διεύρυνση των παραγωγικών βάσεων για ποιοτικά προϊόντα για προστασία του περιβάλλοντος για την διατήρηση των ηθών και των εθίμων της παράδοσης της ελληνικής οικογένειας όλων όσων συμβαίνουν στην ελληνική κουλτούρα.

Υπάρχουν στοιχεία που να συνηγορούν για την επιτροπή του Νομού Αχαΐας στο δρόμο της ανάπτυξης . Το κλίμα ,η πλούσια χλωρίδα και βέβαια είναι το ανάγλυφο του εδάφους ,η γειτνίαση με τη θάλασσα και όσα ευεργετήματα προκύπτουν από αυτό ,η καλλιεργητική εμπειρία των αγροτών μας , η εναλλαγή του τοπίου , τα αποτελέσματα της καλλιεργητικής μας φροντίδας των συναδέλφων ,η άμεση σύνδεση με χώρους της Ε.Ε .

Γνωρίζετε ασφαλώς ότι εδώ παράγονται περίφημα κρασιά –εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου ,άριστα τυριά ,οπωροκηπευτικά κ αλλά ποιοτικά προϊόντα που μπορούν να δώσουν λύση στις ανησυχίες των αγροτών συμβάλλοντας εμμέσως στη βελτίωση της ελληνικής οικονομίας . Μας λείπει η οργάνωση . Στηρίξτε μας.

 

6. κ. Ανδρικόπουλος Χάρης – Ιδιοκτήτης super market

«Λιανεμπόριο και κριτήρια επιλογής προμηθευτών προϊόντων πρωτογενούς τομέα»